An inseparable tandem.
In my heart, lies a man who would love me until the end of time.
In my heart, lies a man who would love me until the end of time.
Naisipan lang naman.
Ahaha. Haluu. Wala lang. Ay oo, naisipan ko palang mag-tagalog once in a while. :))
feeling noh?
Aiun, nagugutom ako. Pero.. parang hindi na ewan. Wahah.
Eh, nanunuod ako kanina ng Click. Tapos.. Nakatulog ako.
Medyo na-boringan ako dun kaya nag-PC nalang ako. Oks ba?
As of now.. Parang, I feel so alone. Malay ko kung bakit.
Alam ko naman na, dapat happy ako. Eh, wala naman talagang nawala saakin.
Pero, talagang.. Andun eh. May feeling na parang may nawala.
At ang sakit. 'Yong parang may pinagsisisihan ka, pero wala naman.
Parang iniwan ako. Pero, bakit? Ang dami ko namang friends.
Dapat happy ako. Wala naman ako masyadong problema. Pero, ba't ako nagkakaganito?
Nakakalito, sobra. Kasi ganito yun eh. Ummm.
Unang una, parang, parang lang okay? Parang iniwan ako nung mga best friends ko. Uh, sa totoo lang.. Ako yung humihiwalay. Pero parang may nag-iba sakanila kaya ako umalis. Parang ganun na.
Pangalawa, it's about something. 'Di ko ma-explain. Siguro about "love" or siguro about dun sa lalaking 'yun. He drives me crazy. (not literally) Eh. It started out as a feeling. Tapos naging ganito. Masyadong complicated. And yak, hindi ko naman siya boyfriend noh. Crush lang. ((: Anyhoo, kasi minsan parang "romantic" or "sweet" kami.. Minsan naman, parang hindi kami magkakilala or parang deadmahan nalang ba? NAKO. Sana naman. Ewan. Basta, oo, ayoko rin naman na palaging "sweet" or whatever. Kasi naman, madaming tao. Dapat in private. Pero nga lang, nakakamiss rin yung times na hugs and whatever. AAAARGH. Kung ganon lang kasi kadaling sabihin na. "Um. Pwede ka bang ihug?". Eh, iba na ngayon. Siguro dati, pwede pa. Nakakatakot na ang mga lalaki ngayon kaya. ((: Basta, tapos nag-seselos ako. So bali dalawang reasons na yun. Tssss.
Pangatlo, school.. Mahal na mahal ko ang school. Woooh. Those games, those high scores. The love. ♥ Sa sobrang nakakamiss, pag-uwi mo nang bahay, parang nawala na ang lahat sayo. Siguro 'yon ang nafefeel ko ngayon. Wahahaha.
Pangapat, envy ba kamo? Siguro nga iyon ang talagang rason nitong pagkaka- "not-in-the-mood" ko. Kasi naman, I envy laughter, enjoyment. 'Di na kaya ako masyadong tumatawa ngayon. Isa pa, hindi na rin ako masyadong nag-eenjoy ng life ko. ((: Alam ko, pag makikita mo ako.. Sobrang tuwa. 'Di kaya ganun yun. 'Di pa ako kontento. Unlike before, sobra ako tumawa. At yung smile sa face ko? BIG, man! Eh ngayon? Puro frowns. Minsan na lang tumatawa. Enjoying? Mm, not so.
BASTA. SANA ANG NGAYON MAGING DATI. SANA LAHAT AY MADALING BAGUHIN. MGA UGALI, MGA PANGYAYARI.
I want to be the happiest again! (:
feeling noh?
Aiun, nagugutom ako. Pero.. parang hindi na ewan. Wahah.
Eh, nanunuod ako kanina ng Click. Tapos.. Nakatulog ako.
Medyo na-boringan ako dun kaya nag-PC nalang ako. Oks ba?
As of now.. Parang, I feel so alone. Malay ko kung bakit.
Alam ko naman na, dapat happy ako. Eh, wala naman talagang nawala saakin.
Pero, talagang.. Andun eh. May feeling na parang may nawala.
At ang sakit. 'Yong parang may pinagsisisihan ka, pero wala naman.
Parang iniwan ako. Pero, bakit? Ang dami ko namang friends.
Dapat happy ako. Wala naman ako masyadong problema. Pero, ba't ako nagkakaganito?
Nakakalito, sobra. Kasi ganito yun eh. Ummm.
Unang una, parang, parang lang okay? Parang iniwan ako nung mga best friends ko. Uh, sa totoo lang.. Ako yung humihiwalay. Pero parang may nag-iba sakanila kaya ako umalis. Parang ganun na.
Pangalawa, it's about something. 'Di ko ma-explain. Siguro about "love" or siguro about dun sa lalaking 'yun. He drives me crazy. (not literally) Eh. It started out as a feeling. Tapos naging ganito. Masyadong complicated. And yak, hindi ko naman siya boyfriend noh. Crush lang. ((: Anyhoo, kasi minsan parang "romantic" or "sweet" kami.. Minsan naman, parang hindi kami magkakilala or parang deadmahan nalang ba? NAKO. Sana naman. Ewan. Basta, oo, ayoko rin naman na palaging "sweet" or whatever. Kasi naman, madaming tao. Dapat in private. Pero nga lang, nakakamiss rin yung times na hugs and whatever. AAAARGH. Kung ganon lang kasi kadaling sabihin na. "Um. Pwede ka bang ihug?". Eh, iba na ngayon. Siguro dati, pwede pa. Nakakatakot na ang mga lalaki ngayon kaya. ((: Basta, tapos nag-seselos ako. So bali dalawang reasons na yun. Tssss.
Pangatlo, school.. Mahal na mahal ko ang school. Woooh. Those games, those high scores. The love. ♥ Sa sobrang nakakamiss, pag-uwi mo nang bahay, parang nawala na ang lahat sayo. Siguro 'yon ang nafefeel ko ngayon. Wahahaha.
Pangapat, envy ba kamo? Siguro nga iyon ang talagang rason nitong pagkaka- "not-in-the-mood" ko. Kasi naman, I envy laughter, enjoyment. 'Di na kaya ako masyadong tumatawa ngayon. Isa pa, hindi na rin ako masyadong nag-eenjoy ng life ko. ((: Alam ko, pag makikita mo ako.. Sobrang tuwa. 'Di kaya ganun yun. 'Di pa ako kontento. Unlike before, sobra ako tumawa. At yung smile sa face ko? BIG, man! Eh ngayon? Puro frowns. Minsan na lang tumatawa. Enjoying? Mm, not so.
BASTA. SANA ANG NGAYON MAGING DATI. SANA LAHAT AY MADALING BAGUHIN. MGA UGALI, MGA PANGYAYARI.
I want to be the happiest again! (:
Labels: random
Posted on Thursday, September 18, 2008 at 2:06 PM.
